نکاتی ساده برای افزایش نور در دکوراسیون نشیمن
می‌توان گفت اتاق نشیمن، اجتماعی‌ترین اتاق خانه است. نورپردازی اتاق نشیمن باید بیش از هر فضای دیگری منعطف باشد تا بتوان برای تغییر حال و هوای آن هر منبع نوری را جداگانه کنترل کرد. از میان تمامی اتاق‌های خانه، نشیمن اتاقی است که معمولا نور آن توسط چراغ‌های رومیزی یا کفی و گاهی نیز به وسیله لوستر و چلچراغ تامین می‌شود.
نکات لازم برای نورپردازی نشیمن‌ها
- نورپردازی یک کتابخانه یا ویترین را مورد توجه قرار دهید. این عمل را می‌توان به چندین طریق انجام داد. برای مثال، نورپردازی از درون طبقات شیشه‌ای؛ نورپردازی طبقات از جلو؛ نورپردازی از پشت طبقات به قصد در ضد نور قرار دادن اشیا یا برجسته کردن یک وسیله خاص به نمایش در آمده است.
- اگر می‌خواهید در اتاق نشیمن مطالعه کنید، نورپردازی موردی را فراموش نکنید. یک منبع اتصالی مخصوص مطالعه، که سری آن مفصل‌دار بوده و به زاویه دلخواه متمایل شود، بهترین گزینه است.
- می‌توان به وسیله یک منبع پایین‌تاب و توکار مستقیم، یک نقاشی، یک اثر هنری یا قطعه‌ای از مبلمان مانند یک میز قهوه‌خوری مرکزی را به ظرافت و زیبایی مورد تاکید قرار داد. با به‌کار‌گیری انواع لنزها در جلوی لامپ می‌توان به انواع افکت‌های نوری دست یافت.
- یک منبع بالاتاب ساده و مخفی در گوشه‌ای از اتاق و پشت یک قطعه مبل می‌تواند بر ابعاد فضا بیفزاید، فضا را بزرگ‌تر بنمایاند و تمامی قرنیز‌های سقف را برجسته کند.
- پیش از هر تصمیمی درباره نورپردازی فضا، برای چیدمان مبل و اثاثیه درون اتاق طرحی بریزید و نقاط تمرکز اتاق را تعیین کنید.
- در یک اتاق نشیمن بزرگ، با افزودن پریزهای کفی خواهید توانست نور را به وسط اتاق بیاورید. این منابع تغذیه باید جایی قرار گیرند که بتوان آن‌ها را زیر اثاثیه و مبلمان پنهان نمود. پریزهای برق کافی نیز در گوشه‌های اتاق در نظر بگیرید، چرا که در نورپردازی تکمیلی معمولا به آن‌ها نیاز پیدا خواهید کرد. البته، افزودن تعداد زیادی چراغ به فضا، اتاق را شلوغ و درهم ریخته نمایش می‌دهد.