دشت هویج، دشتی بدون حتی یک عدد هویج!

دشت هویج تهران یکی از جاهای دیدنی اطراف تهران است. تصور نکنید با سفر به‌این منطقه قرار است وارد مزرعه هویج بشوید و هویج‌های نارنجی را نوش‌جان کنید. دشت هویج، دشتی بدون حتی، یک‌عدد هویج است! با این‌حال یکی از محبوب‌ترین ییلاق‌ها و جاهای دیدنی تهران به‌شمار می‌رود.

چرا هویج؟

دشت هویج، هویج ندارد. دنبال هویج نباشید و سودای آب‌هویج تازه را از سرتان بیرون کنید. درباره اینکه چرا به این ییلاق، دشت هویج می‌گویند، چند دلیل آورده شده است.

بعضی‌ها می‌گویند مردم بومی منطقه از دیرباز تا همین چند ده‌سال قبل، سالیان درازی در آن حوالی هویج می‌کاشتند و از این طریق زندگی می‌کردند. با توجه به‌اینکه تقاضا برای خرید هویج آن‌هم در گذشته چندان زیاد نبوده، شاید این دلیل درستی برای نامیدن به‌این نام نیست.

دلیل دیگر این است که پوشش گیاهی این منطقه در بهار به رنگ نارنجی در می‌آید. کل دشت پر می‌شود از گل‌های نارنجی رنگ خودرو. درست به رنگ هویج! برای همین منطقه را این‌گونه نام‌گذاری کرده‌اند.

در دشت گرچال چه خبر است؟

محلی‌ها به دشت هویج، دشت گرچال نیز می‌گویند. اطراف این دشت، پر از باغ‌های گیلاس است. با این حال چون این باغ‌ها شخصی هستند، زیاد به‌کارتان نمی‌آیند. در همان ابتدای مسیر، آبشاری به نام پسچوبک، مشرف به دره وجود دارد که نباید دیدن آن را از دست بدهید. آبشار چرند و آبشار موآب نیز در دشت هویج قرار دارند.

روستای افجه، نزدیک دشت گرچال است. این روستا چندین جاذبه تاریخی دارد که مهم‌ترین آن، حمام تاریخی روستا است که هنوز هم حمام است! یعنی می‌توانید بروید و دوش بگیرید و تر و تمیز به بقیه گردشگری‌ خود بپردازید.

دشت هویج مسیری برای پیاده‌روی در طبیعت است که ابتدای مسیر، صعود به قله‌های مرتفعی مثل پرسون و آتشکوه و ریزان به‌شمار می‌رود. اگر تجهیزات کوهنوردی دارید و این ورزش یکی از سرگرمی‌های مورد علاقه شماست، بد نیست صعود را نیز امتحان کنید.